70'li yılların başında İstanbul, geceleri alev alevdi. Kadıköy'de özellikle ahşap yazlık köşklerin çok olduğu Ziverbey-Bostancı hattında kasıtlı yangınlar çıkarılır, bir gecede koskoca yapı kül olur, geniş arazi inşaata hazır hale getirilirdi.
Tatbiki Güzel Sanatlar Yüksek Okulu'ndan iç mimar olarak mezun olmuştum. Geceleri itfaiyenin siren sesleri beni çok rahatsız ediyordu. Sabah olunca içimde tarifsiz bir sıkıntı ve öfke ile güne başlardım. Yakılan onlarca, yüzlerce yapı aslında bizim geleceğimizin yok oluşu idi. Sadece üzülerek bir yere varılamayacağından çalışmam gerektiğine karar verdim. Çalışmaya nasıl ve nereden başlayacaktım?
İstanbul 1800 Sergisi (Yapı Kredi Galerisi Galatasaray) ile görüşlerimi ve çalışmalarımı en iyi şekilde duyurabileceğimi düşündüm.
Sergi için yaptığım ve sergi sırasında da Milliyet Sanat Dergisi'nde yayınlanan çalışmalarımdan örnekler:
